Beeralu Weaving

Beeralu lace weaving, a legacy of the ancient Sri Lankan tradition, has now become a struggling industry.  This traditional industry, which has been around for many years, is on the verge of extinction. Traditional Sri Lankan beeralu lace weavings are disappearing from our country but this has the potential to generate huge revenue in the local and foreign markets.

 It is a special trend that women, especially in European countries, are increasingly interested in these beaded laces.  But the problem is that these designers do not have the proper support in Sri Lanka for the future development of this weaving.

This craft is dying because we have neglected the heritage of our country.  Today's young people also refuse to learn this traditional occupation as it is a difficult task to engage in this industry.

The beeralu lace industry is facing a hopeless future with a backward demand and if these traditional beeralu weavers are not supported, it will become an old traditional art that can only be found in museums.

 What needs to be done is to create a good market for the traditional beeralu lace industry, both locally and internationally, by providing space-sponsored state sponsorship to young people who have traditionally been involved in the industry and are interested in the industry as newcomers.

 ශ්‍රී ලාංකේය පුරාණ සම්ප්‍රදායෙන් පැවත එන  බීරලු ලේස් ගෙතීම වර්තමානයේ අරගලකාරී කර්මාන්තයක් වී අවසන්ය . වසර ගණනාවක් තිස්සේ පැවත එන මෙම පාරම්පරික  කර්මාන්තය අප අතරින් වියැකි යාමට බොහෝ ආසන්නය.

සාම්ප්‍රදායික ශ්‍රී ලාංකේය බීරළු ලේස් අත්කම් නිර්මාණයන් අප රටෙන් අතුරුදහන් වෙමින් පවතින නමුදු  දේශීය හා විදේශීය වෙළෙඳ පොළේ අතිවිශාල  ආදායමක් ලැබීමේ හැකියාවක් මෙයට ඇත.

විශේෂයෙන් යුරෝපීය රටවල කාන්තාවන් වැඩි වශයෙන් මෙම බීරලු ලේස් සඳහා උනන්දුවක් දක්වනු ලැබීම විශේෂ ප්‍රවණතාවයකි . නමුදු ගැටලුව වී ඇත්තේ  පරම්පරානුගතව පැවත එන මෙම හස්ත කර්මාන්තයේ මතු දියුණුව සඳහා ශ්‍රී ලංකාව තුළ නිසි අනුග්‍රහයක් මෙම නිර්මාණ ශිල්පීන් වෙත නොලැබීමයි . 

අප රටේ උරුමයන් අප විසින්ම නොසලකා හැර දැමීම නිසා මෙම ශිල්පය මිය යමින් පවතී . එමෙන්ම වර්තමාන තරුණ තරුණියන් ද මෙම කර්මාන්තයේ නියැලීම  අපහසු කාර්යයක් යැයි සිතා මෙම සාම්ප්‍රදායික රැකියාව ඉගෙන ගැනීම පවා ප්‍රතික්ෂේප කරනු ලබයි . 

 බීරළු ලේස් කර්මාන්තය පසුගාමී ඉල්ලුමක් සහිත ඉදිරි  බලාපොරොත්තු රහිත වූ අනාගතයකට මුහුණ පා ඇති අතර මෙම පාරම්පරිකව  බීරළු රෙදි වියන්නන්ට සහාය නොදක්වන්නේ නම් එය කෞතුකාගාරවල පමණක් දැකිය හැකි පැරණි සාම්ප්‍රදායික කලාවක් බවට පත්වනු ඇත.

එසේ නම් කළ යුත්තේ පාරම්පරිකව මෙම කර්මාන්තයේ නියැලෙන සහ නවකයින් ලෙස මෙම කර්මාන්තය වෙත රුචියක් දක්වන තරුණ තරුණියන් හට ගුණාත්මක  නිෂ්පාදන කිරීමට ඉඩහසර රාජ්‍ය අනුග්‍රහය සහිතව ලබාදෙමින් දේශීය මෙන්ම විදේශීය වශයෙන්  සම්ප්‍රදායික බීරළු ලේස් කර්මාන්තය හට හොඳ වෙළෙඳ පොළක් තනා දීමයී.

பழங்கால இலங்கை பாரம்பரியத்தின் பாரம்பரியமான பீரலு ஜரிகை நெசவு இப்போது போராடும் தொழிலாக மாறியுள்ளது. பல ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் இந்த பாரம்பரிய தொழில் அழியும் தருவாயில் உள்ளது. பாரம்பரிய இலங்கை பீரலு ஜரிகை நெசவுகள் நம் நாட்டிலிருந்து மறைந்து வருகின்றன. ஆனால் இது உள்ளூர் மற்றும் வெளிநாட்டு சந்தைகளில் பெரும் வருமானத்தை ஈட்டக்கூடிய சாத்தியக்கூறுகளைக் கொண்டுள்ளது. குறிப்பாக ஐரோப்பிய நாடுகளில் உள்ள பெண்கள் இந்த மணிகள் கொண்ட ஜரிகைகளில் அதிக ஆர்வம் காட்டுவது சிறப்பான அம்சமாகும். ஆனால் பிரச்சனை என்னவென்றால் இந்த நெசவின் எதிர்கால வளர்ச்சிக்கு இந்த வடிவமைப்பாளர்களுக்கு இலங்கையில் சரியான ஆதரவு இல்லை என்பதுதான். நம் நாட்டின் பாரம்பரியத்தை நாம் புறக்கணித்துவிட்டதால் இந்த கைவினை அழிந்து வருகிறது. இந்தத் தொழிலில் ஈடுபடுவது கடினமான பணி என்பதால் இன்றைய இளைஞர்களும் இந்தப் பாரம்பரியத் தொழிலைக் கற்றுக்கொள்ள மறுக்கின்றனர். 

பீரலு ஜரிகை தொழில் பின்தங்கிய தேவையுடன் நம்பிக்கையற்ற எதிர்காலத்தை எதிர்கொள்கிறது, இந்த பாரம்பரிய பீராலு நெசவாளர்களை ஆதரிக்காவிட்டால், இது அருங்காட்சியகங்களில் மட்டுமே காணக்கூடிய பழைய பாரம்பரிய கலையாக மாறிவிடும். நாம் செய்ய வேண்டியது என்னவென்றால் பாரம்பரியமாக இத்தொழிலில் ஈடுபட்டு வரும் இளைஞர்களுக்கும், புதிதாக இத்தொழிலில் ஆர்வம் கொண்ட இளைஞர்களுக்கும், அரசாங்க ஊக்குவிப்பை அளிப்பதின் மூலம் பாரம்பரிய பீரலு ஜரிகை தொழிலுக்கு உள்நாட்டிலும், சர்வதேச அளவிலும் நல்ல சந்தையை உருவாக்க முடியும்.